Wystawa Anioły

W wierze i w fantazji człowieka średniowiecznego dużo miejsca zajmowały anioły. Również teologia wiele uwagi poświęca niebiańskim duchom i gruntownie bada problemy wynikające z istnienia tego rodzaju istot. W ich istnienie nigdy nie wątpiono. Nie tylko caelum empyreum, lecz cały kosmos był zamieszkały przez anioły. Stanowiły one istotną część kosmosu, który bez nich byłby wręcz nie do pomyślenia. Istnienie czystych duchów potwierdza nie tylko Pismo Święte, lecz także postulowane jest przez samą strukturę kosmosu. Kosmos jest przecież doskonałym hierarchicznym porządkiem, gradatio entium, który nie byłby doskonały, gdyby nad materialnymi i złożonym z materii i ducha istotami nie znajdowały się istoty czysto duchowe jako element pośredni między istotami niższymi a Bogiem – nieskończenie czystym duchem. Ich egzystencja zostaje potwierdzona właśnie przez to, że mają swoje miejsce w ogólnym porządku świata. […]
Człowiek został stworzony po to, aby wspólnie z błogosławionymi aniołami chwalił i wielbił Boga. Jest jednak między nimi istotna różnica. Anioły są duchami czystymi, podczas gdy człowiek złożony jest z duszy i ciała. W duszy rozróżniamy trzy zdolności: rozum, pamięć i wolę, zaś w ciele cztery żywioły: ziemię, wodę, powietrze i ogień. W człowieku możemy więc rozróżnić siedem sfer. Jest on, podobnie jak kosmos, zbudowany podług liczby siedem. Mikrokosmos i makrokosmos wykazują tę samą podstawową strukturę. Poszczególne siły w człowieku uporządko-wane zostały przez Boga w analogii do porządku panującego we wszechświecie. […]

PRACE:

zaproszenie fotoreportaż